- Subhanîy mâ âzamîy şanîy.
Ben, subhan değil miyim, benim şanım büyük değil mi?
Manâ'sı: Ben, değil miyim, benim şanım büyük değil mi? demektir. Sen zikirde böyle söylüyorsun. Bayazidi Bestami:
- Ben farkında değilim, deyince:
- Söyledin, dediler.
- Ben, onu söylersem, vurun beni, öldürün. Beni öldürmezseniz, (cc) yanında siz sorumlusunuz, diyor. Yine zikrullahta kendisine tevacüd hali gelip dolanmaya, dönmeye ve bağırmaya başladı.
- (Sübhanîy mâ âzamîy şanîy) "Ben Sübhan değil miyim?"
Yani Ben değil miyim, benim şanım büyük değil mi? deyince herkes evvelce hazırladıkları balta, kılıç, hançer gibi şeyleri vurmaya başladılar. Ne kadar vurdularsa aynen bir çeliğe vurmuş gibi ses çıkarıp baltanın, kılıcın ağzı kırılıyor, veya dönüyor. Vuran adamların elleri acıyor, ellerindekini yere atıyorlar. Bayazidi Bestami yine bağırmasına devam ediyor. Zikrullah bitince:
- Yine bağırdın, dediler. Bayazidi Bestami:
- Neden vurmadınız? Onlar:
- Vurduk, dediler. O zaman eline bir iğne alıp, iki parmağının arasına batırdı, kan çıktı.
- Benim etim, bir iğneye bile dayanamıyor. Demek ki o zaman o sözü söyleyen, ben değilim. İşte Tecellî-i İlâhi budur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder