Bir gün, o zalim adam iyice öfkelenmisti. Karisina yapacagi eziyet ve kötülük icin bir bahane ariyor ve kendi kendine: „Suna bir oyun cevireyim de görsün. Bakalim onu rezil olmaktan kim kurtaracak?“ diye söylenip duruyordu. Baskalarina acikca söylemedigi inkarciligi, artik bütün cirkinligiyle, icinde dolup tasmisti.
Hanimini cagirdi. Ona bir kese altin vererek: „Bunu iyi sakla!“ diye tembih etti. O saliha kadin da, kocasinin emri üzerine hemen gitti. Besmele’yi cekerek keseyi iyice sakladi. Fakat kocasi olan münafik adam da onu gizlice takip ediyordu. Sonra, karisinin haberi olmadan keseyi ordan aldi. Icindeki altinlari bosaltarak keseyi derin bir kuyuya atti. Aradan cok gecmeden, yine hanimini cagirdi: “Sana verdigim bir kese altini hemen getir” dedi. Kadin kostu, keseyi sakladigi yere “Bismillahirrahmanirrahim” diyerek elini uzatti. Tam o anda, Allahü Teala Hazretleri’nin emriyle melekler tarafindan kese kuyudan cikarilip, yerine kondu. Yanliz islanan keseden sular damliyordu. Kadin, kesenin neden islandigini anlayamadi, getirdi. Kocasina teslim etti. Adam, ici altinla dolu islak keseyi görünce cok sasirdi. Karisinin söylediklerinin ne kadar dogru oldugunu anladi.
Sonra karisina: “Sana cok zulmettim, cok canini yaktim, beni affet” diye yalvarmaya basladi. Allah’a tevbe ve istigfar etti. Allah’in salih kullarindan biri oldu. O günden sonra, dua ve yakarislarinda hep söyle derdi. “Ya Rabbi! Bana dünyam ve ahiretim icin hayirli, saliha bir kadini es olarak verdigin icin, sana hakkiyla sükretmekten acizim, beni affet Allah’im.”
O saliha kadin ise: “ya Rabbi! Sana sükürler olsun ki, duami kabul edip, kocami salihlerden eyledin”. Diye dua ediyordu.
Sabrin kendisi acidir, lakin meyvesi tatlidir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder